Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ (ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 Το σύγχρονο πολιτικό πρόταγμα για την άσκηση εξουσίας...

Το έργο που άφησε πίσω του ο Κορνήλιος Καστοριάδης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που όλοι οι λαοί του κόσμου ταλανίζονται από την παγκόσμια οικονομική κρίση,η οποία όπως είναι φανερό δεν δημιουργήθηκε από τον ίδιο το λαό αλλά από τους εξουσιαστές του .

 Ο Καστοριάδης μέσα από το έργο του ασκέι οξεία κριτική στο καπιταλιστικό, ολιγαρχικό σύστημα ενώ καταδεικνύει με ικανότητα και ιδιαίτερη πολιτική οξυδέρκεια τα ψεγάδια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία (μέσω του κοινοβουλευτισμού)για τον μεγάλο πολιτικό στοχαστή αποτελεί ένα ιδιότυπο πολίτευμα μίας οικονομικής ελίτ (μία δηλαδή οικονομική ολιγαρχία).

 Η ολιγαρχία αυτή για τον Καστοριάδη ,μέσω της οργάνωσης του ιεραρχικού της μοντέλου(δημόσια διοίκηση, συνδικαλισμός, παραγωγική διαδικασία, εργασία) οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στον ουσιαστικό αποκλεισμό του πολίτη από το κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό «γίγνεσθαι» ενώ η έννοια της συμμετοχής στα κοινά αποκτά μία απόμακρη υφή για τον μέσο πολίτη της καθημερινότητας.

 Με πιο απλά λόγια, ο Καστοριάδης πιστεύει ότι μία αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν θα μπορούσε ποτέ να ασκήσει τον ουσιαστικό ρόλο μίας «σωστής» δημοκρατίας ,αφού δεν μπορεί να εκπροσωπήσει κανένας ένα πολίτη καλύτερα από αυτόν τον ίδιο.

 Κάπου εκεί ,δηλαδή κάπου κατά την διαδικασία της αντιπροσώπευσης(π.χ βουλευτής μιλά για τα αιτήματα μίας πόλης) χάνεται η πραγματική γενική βούληση των πολιτών ενώ πρέπει να επισημανθεί ότι χάνεται παντελώς και η πιθανή γνώμη μίας μειοψηφίας, αφού η δημοκρατία όπως μας την μάθανε από τα παιδικά μας χρόνια δεν προάγεται μέσω μία ωφέλιμης σύνθεσης αλλά απλά από μία συμβατική πλειοψηφία .

 Γενικότερα ο Καστοριάδης τάσσεται υπέρ μίας άμεσης δημοκρατίας αρχαιοελληνικού τύπου (Αθηναϊκή Δημοκρατία),η οποία θα στηριζόταν στην άμεση βούληση κάθε πολίτη και ως αποτέλεσμα στη γενική βούληση του όλου πολιτικού σώματος.

 Αν και η άποψη αυτή φαίνεται κάπως εκκεντρική, μπορούμε να πούμε ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα του δυτικού κόσμου, ιδιαίτερα στις περιφέρειες και στους δήμους, όπου η παρέμβαση των πολιτών μπορεί να γίνει αμεσότερη, αν υπάρξει αληθινή πολιτική βούληση.

 Σε μία εποχή της αμεσότητας της πληροφορίας και της γνώσης, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, η άποψη περί άμεσων διαδικασιών σε επίπεδο λήψης πολιτικών αποφάσεων δεν θα έπρεπε να «ξενίζει», ούτε στους πολίτες αλλά ούτε και στους ίδιους τους πολιτικούς . 

Ας ελπίσουμε ότι στο άμεσο μέλλον οι αποφάσεις της κεντρικής πολιτικής εξουσίας ,ή έστω της περιφερειακής θα λαμβάνονται με όσο πιο άμεσο τρόπο γίνεται, όπως τον οραματίστηκαν μεγάλοι στοχαστές όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης.

Μ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Η ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ....

Έπειτα από την αναστάτωση που έχει προκληθεί με τη δήλωση που φέρεται να έκανε ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, η Κική Δημουλά δίνει τη δική της απάντηση.
Μιλώντας στο maga.gr τονίζει:«Δεν θα κάνω δήλωση να πείσω ότι δεν αποκάλεσα όλους τους κλέφτες δολοφόνους. Είπα μια περίπτωση που συνέβη μέσα στην οικογένειά μου και χρειάστηκε να φτάσουμε στο νοσοκομείο και εννοούσα πόσο τρόμο μου δημιουργεί αυτό το πράγμα».

«Δεν μπορώ εγώ να απολογηθώ για ό,τι συμβαίνει. Δεν είπα ότι βγήκα στην πόρτα μου και άκουσα ουρλιαχτά από μια γυναίκα που της είχαν αρπάξει τον σταυρό από τον

λαιμό της. Είπα ότι η αδελφή μου ετών 70 και ο άντρας της ετών 75 δέχτηκαν επίθεση. Τους χτύπησε την πόρτα κάποιος, του άνοιξαν, μπήκαν δύο μέσα, τους φίμωσαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και επί δυόμισυ ώρες ανενόχλητοι δεν άφησαν τίποτα. Ξάφρισαν όλο το σπίτι. Κατέθεσαν στην αστυνομία, ήρθαν οι αστυνομικοί και πήραν αποτυπώματα και φυσικά δεν έγινε τίποτα. Και τη δεύτερη φορά, ένας έξω από την πόρτα της αδελφής μου, επειδή δεν του έδωσε το κλειδί να μπει μέσα στο σπίτι της, την χτύπησε και πήγαμε στο νοσοκομείο», επισημαίνει και κάνει λόγο για εχθρικότητα απέναντι εναντίον της άνευ προηγουμένου, την οποία, όπως λέει, έχει συναντήσει σε πάρα πολλές φάσεις.

Τι λέει για την Χρυσή Αυγή
«Να ήξεραν από μέσα τους πόσο είμαι με το μέρος των μεταναστών. Να το ήξεραν μόνο. Είναι τρομακτική η κατάσταση. Η υποκρισία του ανθρώπου είναι άλλο πράγμα. Άλλο είναι η επίδειξη συμπόνοιας για τους αδυνάτους με αυτόν τον τρόπο. Πρόκειται για ό,τι πιο ψεύτικο υπάρχει», σημειώνει και αναφέρεται στην Χρυσή Αυγή:
«Τη Χρυσή Αυγή θα ήθελα να τη σκοτώσω γιατί σκοτώνει αυτούς τους ανθρώπους. Ειλικρινά σας λέω με πιάνει ρίγος που τη βλέπω. Εκεί ναι, θα μπορούσα να τους πυροβολήσω που επιτίθενται σε φτωχούς κακομοίρηδες. Άκουσα για το επιλεκτικό συσσίτιο. Μου σηκώθηκε η τρίχα. Και λένε ότι είμαι εγώ ρατσίστρια;»
Η Κική Δημουλά, σχολιάζοντας τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν μετά τις δηλώσεις κάνει λόγο και για κακοήθεια: « κακοήθεια πρέπει να έχει τροφή αλλιώς πεθαίνει. Άμα τους τη δίνω εγώ αυτή την τροφή, τι να κάνω; Μάλλον κάνω άλλη μια ευεργεσία. Συγχύστηκα ειλικρινά. Δεν το περίμενα αυτό καθόλου. Έδωσα μια ουδέτερη εικόνα, είπα ότι παρά ταύτα αν ήμουν ρατσίστρια θα έφευγα από την Κυψέλη. Τα παιδιά μου έχουν πάει αλλού κι έχω σπίτι να μείνω εκεί που βρίσκονται. Κι όμως, εγώ κάθομαι μόνη, 82 χρονών σε αυτό το σπίτι».

ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙ-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ...

 ΑΠΟ ΤΟ REAL.GR


Τις συζητήσεις για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού αναμένεται να πυροδοτήσει η προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να ορίσει αναπληρωτή, μόνιμο αντιπρόσωπο της χώρας μας στον ΟΟΣΑ τον Βαγγέλη Παπαχρήστο.

Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, με λαμπρές σπουδές στο Λονδίνο, γιος του τέως βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Καλλίμαχου, από την Πρέβεζα, υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του, έως την περίοδο Τζαννετάκη, οπότε αποχώρησε με τον Νίκο Κοτζιά και άλλα στελέχη.

Υπήρξε προσωπικός φίλος του Γιώργου Παπανδρέου, επί θητείας του οποίου εκλέχθηκε βουλευτής στην Πρέβεζα, αλλά -όπως και ο Ν. Κοτζιάς- συγκρούστηκε μαζί του την περίοδο της προσφυγής στο Μηχανισμό Στήριξης και διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ στις 13 Δεκεμβρίου 2010, επειδή καταψήφισε το πρώτο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Αν και είχε πολλές προτάσεις να είναι υποψήφιος βουλευτής, προτίμησε να απέχει στις τελευταίες εκλογές, ενώ η φιλία και η πολιτική του σχέση με τον Νίκο Κοτζιά παραμένει αδιατάραχτη.

Ο Β. Παπαχρήστος είχε προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό από την εποχή της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, όταν συμμετείχε με τον Αντώνη Σαμαρά στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Η προσωπική σχέση συνεχίστηκε, αν και ο πρώην βουλευτής διαμηνύει πως με την ανταπόκρισή του στην πρόταση Σαμαρά για τη συγκεκριμένη θέση στον ΟΟΣΑ, «δεν αλλάζει τις πολιτικές του απόψεις» και «δεν έχει κάνει κανένα πολιτικό deal».

Η επιλογή του, ωστόσο, από τον πρωθυπουργό, έστω και ως άξιου και έμπειρου τεχνοκράτη, αποτελεί καθαρά πολιτική πράξη, αφού ο Β. Παπαχρήστος δεν εκχωρεί ούτε τα ιδεολογικοπολιτικά του χαρακτηριστικά, ούτε παύει να είναι συγκεκριμένης -και μάλιστα αντιμνημονιακής- κατεύθυνσης. Ο πρωθυπουργός εκτιμάται ότι το επόμενο διάστημα θα προχωρήσει και σε άλλες παρόμοιες κινήσεις διπλής, μάλιστα, κατεύθυνσης, αφού έχει μπροστά του δυο σημαντικές ευκαιρίες.

Πρώτον, το Συνέδριο της ΝΔ που θα ξεκινήσει στις 27 Ιουνίου και το οποίο φιλοδοξεί να μετατρέψει σε απαρχή ανασύνταξης του χώρου της κεντροδεξιάς. Ήδη, Κώστας Μαρκόπουλος και Θόδωρος Σολδάτος, διαγραμμένοι και οι δυο λόγω της ψήφου τους κατά του Μνημονίου, είναι έτοιμοι να επανέλθουν στη ΝΔ, όπως αναφέρουν στις δηλώσεις τους στη Realnews. «Παρών» σε ένα τέτοιο προσκλητήριο δηλώνει και ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Δημήτρης Σταμάτης, στέλεχος πλέον της «Νέας Μέρας» του Χρήστου Ζώη, αφήνοντας, μάλιστα, να εννοηθεί ότι υπάρχουν και άλλοι στο χώρο που σκέφτονται όπως αυτός.

Δεύτερον, τον ανασχηματισμό του Ιουλίου και τις αλλαγές που θα υπάρξουν στον κρατικό μηχανισμό.

Όλα, άλλωστε, δείχνουν πως οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό θα είναι σημαντικές, έστω και περισσότερο ή λιγότερο ραγδαίες…

ΣΕ ΡΥΘΜΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ......Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ

Ποιες αποκρατικοποιήσεις παίρνουν σειρά

• ΕΥΑΘ (Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης Α.Ε)

Η προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος έληξε την ΔΕΥΤΕΡΑ 29 Απριλίου και τέσσερα επενδυτικά σχήματα επιθυμούν να αποκτήσουν το 51% της ΕΥΑΘ.

• ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου)

Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των δεσμευτικών προσφορών εκπνέει στις 10 Μαΐου.

• Αξιοποίηση ακινήτου Αγ. Ιωάννη Σιθωνίας

Έχει εκδηλωθεί ισχυρό ενδιαφέρον από διεθνείς και εγχώριους επενδυτικούς ομίλους για την αξιοποίηση του ακινήτου στον Άγιο Ιωάννη Σιθωνίας με την εκδήλωση ενδιαφέροντος από 7 επενδυτικά σχήματα.

Επίσης, 2 ισχυροί επενδυτικοί όμιλοι εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για τη χορήγηση του δικαιώματος για την αποκλειστική διοργάνωση και διεξαγωγή του αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα, για 20 χρόνια. Το δικαίωμα αυτό κατείχε μέχρι σήμερα ο Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (ΟΔΙΕ).

ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΑΦΙΣΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Την αντίδραση της ΝΔ προκάλεσε αφίσα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τα γεγονότα της Μανωλάδας.

Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, για την απαράδεκτη αφίσα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Είναι τουλάχιστον προκλητική η –ανορθόγραφη- αφίσα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Προκειμένου να προβάλουν την απαράδεκτη θέση τους για τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών, δεν διστάζουν να τζογάρουν πολιτικά με τον ανθρώπινο πόνο, εκμεταλλευόμενοι ακόμα και το απεχθές περιστατικό της Μανωλάδας.

Ο κ. Τσίπρας και η νεολαία του κόμματός του που περιέφεραν επί μήνες στην Αθήνα εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες για να επιβάλουν τη νομιμοποποίησή τους, στρέφονται ανοιχτά κατά της ελληνικής κοινωνίας.

Η τυχοδιωκτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, για νομιμοποίηση των πάντων, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος.

Και κάτι ακόμα: Καλό θα ήταν τα στελέχη της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, αντί για τις ατελείωτες ώρες καταλήψεων, να διάβαζαν κανένα βιβλίο, ώστε τα ορθογραφικά τους λάθη να μην “βγάζουν μάτια”».

O Κ.ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΄΄ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ΄΄

ΑΠΟ ΤΟ REAL.GR
Την απόφασή του να συνεργαστεί με το κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» αποκάλυψε σε συνομιλία του με δημοσιογράφους ο Νίκος Νικολόπουλος. «Μπορεί να μας χωρίζουν κάποια, μας ενώνουν όμως περισσότερα» υπογράμμισε ο ανεξάρτητος βουλευτής, σημειώνοντας ότι οι το κίνημα «Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες» το οποίο συντονίζει, από την πρώτη στιγμή της ιδρυτικής τους διακήρυξης, απηύθυναν κάλεσμα σε όλες τις πατριωτικές, δημοκρατικές δυνάμεις να ενωθούν, με κεντρικό στόχο την ανάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας.

ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ....ΑΠΟ 12 ΜΕΧΡΙ 30 ΧΡΟΝΩΝ...

Πολλά ερωτήματα και απορίες έχουν τεθεί κατά καιρούς για το διάστημα της ζωής του Ιησού Χριστού, από τα 12 έως τα 30 χρόνια της ζωής Του και κάθε φορά δίνονται διάφορες απαντήσεις, οι περισσότερες των οποίων είναι, «κατά το δοκούν», εντελώς ανιστόρητες και παραπλανητικές, που, αντί να διαφωτίσουν αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, το συσκοτίζουν περισσότερο, αφήνοντας αιχμές κατά του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πολλές, μάλιστα, δημόσιες και μακρές συζητήσεις έχουν γίνει για το χρονικό αυτό διάστημα της ζωής του Χριστού των δεκαοκτώ (18) ετών δημόσιας απουσίας Του.

Επί του θέματος αυτού αναφέρονται τα παρακάτω, για την αποκάλυψη της αληθινής αληθείας και τη διαφώτισή του, ώστε, επιτέλους να σταματήσουν τα όσα όλως ανεύθυνα και ψευδέστατα λέγονται και «ελαφρά τη συνειδήσει» υποστηρίζονται, σε βάρος του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού :

Σύμφωνα με τον αιδεσιμολογιώτατο πρεσβύτερο π. Ευστάθιο Κολλά,
«Κατά τον Εβραϊκό Νόμο, επίσημες δημόσιες εμφανίσεις, που μπορούσε να κάνει ένας Εβραίος μέχρι το τριάντα του ήταν: α) Την όγδοη ήμερα από τη γέννησή του, β) την τεσσαρακοστή και γ) στα δώδεκα χρόνια του. Από τα δώδεκα χρόνια του και μέχρι τα τριάντα ο Εβραίος πολίτης ήταν υποχρεωμένος, να ζει εκτός «του κοινωνικού γίγνεσθαι», προετοιμαζόμενος για τη μετά τα τριάντα δημόσια εμφάνιση και δράση του, που δικαιούνταν να έχει δημόσιο λόγο. Κάτι ανάλογο, που γινόταν και κατά την αρχαιότητα στον Δήμο των Αθηναίων. Ο Εβραϊκός Νόμος, λοιπόν, απαγόρευε αυστηρά, να εμφανίζεται κάποιος δημόσια και να έχει λόγο κάτω των τριάντα ετών. Μόνο οι Λευΐτες άρχιζαν τη δημόσια εμφάνισή τους και δράση τους από τα 25 χρόνια τους. Επομένως, τα χρόνια ενός Εβραίου από τα 12 έως τα 30, ήσαν άνευ σημασίας, γι’αυτό και δεν αξιολογούνταν κοινωνικά. Στη Νομική αυτή απαγόρευση, οφείλεται η κοινωνική και δημόσια απουσία του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

2. Όμως, η Αγία Γραφή δεν αφήνει εντελώς απροστάτευτο τον Ιησού Χριστό στο διάστημα αυτό της ζωής Του μετά τα δώδεκα χρόνια Του και μέχρι τα τριάντα Του, αλλά κάνει συγκεκριμένο λόγο και αναφέρει λίαν κατηγορηματικά πως μετά τα δώδεκα χρόνια Του είναι υποταγμένος, κάτω από την προστασία των Νομικών του γονέων «... κατέβη μετ’ αυτών, και ήλθεν εις Ναζαρέτ, και ην υποτασσόμενος αυτοίς... ο δε Ιησούς προέκοπτε σοφία, και ηλικία, και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις».

3. Αλλά, για να δούμε τι σημαίνουν ακριβώς όλα αυτά τα λεγόμενα της Αγίας Γραφής; Ο Χριστός πήρε σάρκα και ήρθε στον κόσμο της φθοράς, στη γη, που σημαίνει ότι έχει δύο φύσεις τέλειες - του Θεού και του άνθρωπου. Δηλαδή, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος (= Θεάνθρωπος). Μέσα στην ανθρώπινη φύση Του ο Χριστός είχε ολόκληρη την Θεότητα, αλλά για να την εκδηλώσει, έπρεπε να υπάρχει και η ανάλογη σωματική Του αύξηση, η οποία, όμως, αυξανόταν, προόδευε, «βαθμηδόν και κατ’ ολίγον», γι’ αυτό και η Αγία Γραφή μας πληροφορεί ˙ «και ο Ιησούς προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις». Δηλαδή, ανάλογα με την αύξηση του σώματος (= εξωτερικά πλεονεκτήματα της κανονικής σωματικής αναπτύξεως), εκδηλωνόταν, εδραιωνόταν και η γνώση της σοφίας Του (= εσωτερικά πλεονεκτήματα, πλήρους, ηθικής και διανοητικής αναπτύξεώς Του). Τούτο σημαίνει, ότι δεν προέκοπτε (= αυξανόταν) η σοφία, γιατί αυτή ήταν ολόκληρη και τέλεια εξ υπαρχής μέσα Του, αλλά αυξανόταν μόνο το ανθρώπινο στοιχείο Του, και, ανάλογα με την σωματική Του ανάπτυξη, την κατανοούσε γινόμενος, ταυτοχρόνως και αρεστός προς τον «εν αυτώ κατοικούντα Θεόν», αλλά και προς τους ανθρώπους. Η Αγία Γραφή είναι λίαν σαφής ˙ «προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις».

4. Έτσι ο Ιησούς Χριστός εφάρμοσε πιστά τις διατάξεις αυτές του Νόμου. Και στις οκτώ ημέρες μετά τη γέννησή Του - και στις σαράντα ήμερες• και στα δώδεκα χρόνια Του, που είχε το δικαίωμα εκ του Νόμου να εισέρχεται ελεύθερα στην Εβραϊκή Συναγωγή• και στα τριάντα Του με το βαπτισμό Του, οπότε και έκανε δυναμικά πλέον την δημόσια παρουσία Του, δηλώνοντας, μέσα στη Συναγωγή, όχι μόνον ποιος ήταν ακριβώς, αλλά και ποιο είναι το έργο του• «... και επεδόθη αυτώ βιβλίον Ησαΐου του προφήτου, και εύρε τον τόπον, ου ην γεγραμμένον. Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν, και πτύξας το βιβλίον εκάθισε, και ήρξατο λέγειν προς αυτούς, ότι σήμερον πεπλήρωται η γραφή αύτη εν τοις ωσίν υμών». Πολύ σοφά, λοιπόν, όριζε ο Νόμος αυτή την ηλικία των 30 χρόνων, γιατί τότε πράγματι ο άνδρας είναι ώριμος και κατάλληλος για διδασκαλία, πλήρως έτοιμος ν’ αναλάβει κοινωνικό έργο. Όλες οι μεγάλες προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης έχουν κάνει τη δημόσια εμφάνιση τους στα τριάντα τους χρόνια η και μετά τα τριάντα.

5. Ειδικά για τον Μεσσία (= τον Ιησού Χριστό) υπάρχουν συγκεκριμένες ρητές αναφορές και χαρακτηριστικά στη διδασκαλία Του στο ποιος θα είναι, τι θα κηρύξει και πως θα το κηρύξει, αλλά και συγκεκριμένη απαγόρευση από την Εβραϊκή Παράδοση ότι ποτέ δεν θα βγει έξω από τα όρια του κράτους του Ισραήλ. Και το έπραξε τούτο ο Κύριος στη περίπτωση της γυναίκας της Χαναάν «και εξελθών εκείθεν ο Ιησούς ανεχώρησεν εις τα μέρη (προς τα μέρη) Τύρου και Σιδώνος, και ιδού γυνή Χαναναία από των ορίων εκείνων εξελθούσα (=παρεβίασε τα κρατικά της σύνορα) εκραύγασεν αυτώ λέγουσα...». Για να προσέξουμε! Δεν παρεβίασε ο Ιησούς Χριστός τα σύνορα του Εβραϊκού κράτους, αλλά η γυναίκα από τη Χαναάν και μπήκε στο Εβραϊκό κράτος. Ο Κύριος εκινείτο επί των ορίων του Εβραϊκού κράτους.

6. Επίσης, ήταν γεγραμμένο ότι πάντοτε ό Χριστός θα μιλούσε με παραβολές και δε θα έλεγε τίποτε χωρίς παραβολή - «Ταύτα πάντα ελάλησεν ο Ιησούς εν παραβολαίς τοις όχλοις, και χωρίς παραβολής ουδέν ελάλει αυτοίς, όπως πληρωθή το ρηθέν δια του προφήτου λέγοντος˙ ανοίξω εν παραβολαίς το στόμα μου, ερεύξομαι κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου».

7. Στην περίπτωση, που υποστηρίζουν μερικοί, λέγοντες πως ο Κύριος πήγε στις Ινδίες, στα Ιμαλάια, στο Θηβέτ και δεν ξέρουμε που αλλού θα μας πούν, ρωτάμε : Έχουν να μας παρουσιάσουν μαρτυρίες η συγγράμματα των συγχρόνων του Χριστού απ’ αυτές τις Χώρες, που να βεβαιώνουν ότι πράγματι ο Χριστός πήγε εκεί; Όχι βέβαια! Υπάρχουν, όμως, αντίθετες μαρτυρίες και μάλιστα έγγραφες, ότι ο Xριστός γνώριζε γράμματα χωρίς να πάει σε σχολείο και αυτό το μαρτυρούν οι ίδιοι οι εχθροί Του, οι σύγχρονοι συμπατριώτες του Εβραίοι «πως ούτος οίδε (= γνωρίζει, ξέρει), γράμματα μη μεμαθηκώς»; Οι Εβραίοι, λοιπόν, οι οποίοι μάλιστα Τον μισούσαν, γνωρίζουν καλλίτερα από τον καθένα μας εάν ο Ιησούς Χριστός βγήκε έξω από τα όρια του κράτους των Εβραίων και πήγε εκεί, που αναληθώς υποστηρίζουν μερικοί ανεγκέφαλοι. Μόνο οι Εβραίοι είχαν και έχουν συμφέρον να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο, όμως, δεν το αποτολμούν. Γι’ αυτό και στην περίπτωση των θαυμάτων του Χριστού, υποστηρίζουν ότι ό Χριστός κάνει θαύματα, αλλά τα κάνει «εν ονόματι του άρχοντος των δαιμονίων» και όχι γιατί είναι μαθητευόμενος μάγος. Και εδώ εύλογα ερωτάται : Ποίοι είναι αξιόπιστοι; οι Εβραίοι η οι σημερινοί εχθροί του Ιησού Χριστού»;

8. Στον παραπάνω ισχυρισμό είναι προφανής η σύγχυση, το μπέρδεμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με τον Απ. Παύλο. Ο Απ. Παύλος πήγε στην Αραβία και όχι ο Χριστός. Ο ίδιος στην προς Γαλάτας επιστολή  γράφει : «ότε δε ευδόκησεν ο Θεός ο αφορίσας με εκ κοιλίας μητρός μου και καλέσας δια της χάριτος αυτού αποκαλύψαι τον υιόν αυτού εν εμοί, ίνα ευαγγελίζωμαι αυτόν εν τοις έθνεσιν, ευθέως ου προσανεθέμην σαρκί και αίματι, ουδέ ανήλθον εις Ιεροσόλυμα προς τους προ εμού Αποστόλους, αλλά απήλθον εις Αραβίαν και πάλιν υπέστρεψα εις Δαμασκόν. Έπειτα μετά έτη τρία ανήλθον εις Ιεροσόλυμα ιστορήσαι Πέτρον και επέμεινα προς αυτόν ημέρας δεκαπέντε. Έτερον δε των Αποστόλων ουκ είδον ει μη Ιάκωβον τον αδελφόν του Κυρίου».

«9. Αλλά, ας υποχωρήσουμε και ας δεχθούμε ότι πήγε εκεί ό Χριστός, εκεί, που αναφέρθηκε παραπάνω και μαθήτευσε και ότι με τις γνώσεις αυτές, που πήρε, άλλαξε, όπως έχει αποδειχθεί, τον ρουν της ανθρώπινης ιστορίας. Ύστερα από αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός δεν θα επεδίωκαν να δρέψουν τους καρπούς του παγκοσμίου αυτού έργου ενός σπουδαστή Τους; Κάτι τέτοιο, λοιπόν, θα το επιχειρούσαν πολλοί, αλλά δεν έγινε και δεν το κάνουν, που σημαίνει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν εξήλθε των ορίων του Εβραϊκού κράτους, αλλά εκεί έμεινε έως τα τριάντα Του, «προκόπτοντας σοφία και ηλικία και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις».

10. Συμπέρασμα : Στο ερώτημα, λοιπόν, «Που ήταν και τι έκανε ο Ιησούς Χριστός από τα 12 έως τα 30 χρόνια Του»; η απάντηση είναι προφανής : Σαν γνήσιος Εβραίος ήταν υποχρεωμένος να ιδιωτεύσει, όπως και ιδιώτευσε, κάτω από την προστασία των Νομικών του γονέων».