Η Απλή Αναλογική...

Η Απλή Αναλογική ως "minimum" δημοκρατίας...

  Στο σύστημα της Απλής αναλογικής(για το οποίο εδώ και χρόνια γίνεται λόγος αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε γιατί το δικό μας πολιτικό σύστημα αλλά και της Ευρώπης αγαπά την Δημοκρατία αλλά φοβάται να εφαρμόσει δημοκρατικούς θεσμούς),  ο αριθμός εδρών που λαμβάνουν οι συνδυασμοί εξαρτάται μόνο από το εθνικό ποσοστό τους, ανεξαρτήτως του αποτελέσματός τους ανά εκλογική περιφέρεια

  Είναι το μοναδικό δίκαιο εκλογικό σύστημα, διότι αποτυπώνει ακριβώς τη λαϊκή βούληση. Δέχεται όμως την κριτική ότι δεν παράγει ισχυρές πλειοψηφίες (πράγμα που φυσικά για ένα προοδευτικό μυαλό πιθανότατα δεν είναι μειονέκτημα αλλά βασικό χαρακτηριστικό για μία υγιή δημοκρατία), αφού η εμπειρία στις δυτικές κοινωνίες δείχνει πως σπάνια κάποιος συνδυασμός λαμβάνει το απαραίτητο 50% για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Γι' αυτό το λόγο χρησιμοποιείται σε πολύ λίγα κράτη για εθνικές εκλογές, ενώ αντίθετα είναι σύνηθες σε εκλογές τοπικού ή συνδικαλιστικού χαρακτήρα.

  Στην καθαρή μορφή της απλής αναλογικής, οι έδρες κάθε συνδυασμού προκύπτουν από το γινόμενο «Εθνικό ποσοστό X συνολικός αριθμός εδρών» (στρογγυλοποιημένο στον προηγούμενο ακέραιο). Για παράδειγμα ένας συνδυασμός στην Ελλάδα που θα λάμβανε 15%, θα είχε 15/100x300=45 βουλευτές. Όσες έδρες στο τέλος της κατανομής παραμείνουν αδιάθετες λόγω της στρογγυλοποίησης, πηγαίνουν στους συνδυασμούς με τα μεγαλύτερα υπόλοιπα.

 'Οπως είναι εμφανές το σύστημα της απλής αναλογικής είναι το πιο δίκαιο και είναι το μόνο σύστημα που εκφράζει την λαική γενική βούληση. Αν  θέλουμε ως χώρα να βελτιώσουμε έστω και αυτό το υπάρχον αστικό σύστημα διακυβέρνησης τότε πρέπει να ξεκινήσουμε από την εφαρμογή αυτού του εκλογικού νόμου.

  Όσο για την κριτική που δεχεται αυτό το σύστημα ότι δηλαδή δεν παράγει σταθερές κυβερνήσεις, είναι πλέον ευρέως κατανοητό ότι τόσα χρόνια οι σταθερές κυβερνήσεις μας έχουν φέρει στο χείλος του γκρεμού και πιθανότατα θα μας ρίξουν σύντομα μέσα σε αυτόν τον ίδιο το γκρεμό.

  Το αντεπιχείρημα σε σχέση με την πολιτική αστάθεια που παρουσιάζουν κάποιοι ως μειονέκτημα είναι ότι η απλή αναλογική προάγει το συνεργατικό κλίμα που έπρεπε εδώ και χρόνια να προαχθεί.      

  Ίσως αν είχε προαχθεί πολύ πιο πριν αυτό το κλίμα συνεργασίας μέσω της απλής αναλογικής, η αριστερά της χώρας να είχε κάνει βήματα ευρύτερων συνεργασιών αφού η πτώση του δικομματισμού θα ήταν πιο ρεαλιστικό σενάριο και η πιεση της κοινωνίας μεγαλύτερη.

  Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι εν έτει 2013, την Ελλάδα κυβερνάει μία ντεμέκ κυβέρνηση συνεργασίας δύο φθαρμένων πολιτικών σχηματισμών και μάλιστα με το φασιστικό bonus των 50 εδρών που το παίρνει ο πρώτος ως γνήσιος πολιτικός νταβατζής της δημοκρατίας.